De Wommel is nooit wit-zwart … of toch? (1983-1987)

“Voor mij begon het allemaal ergens in de jaren 80, ik was 17 en wij gingen altijd uit met zo’n tiental vrienden”, zo begint Ivo Ruts zijn verhaal. Het was de tijd van de New-Wave, eigenlijk een nazindering van de nogal extreme Punk (don’t quote me on this), alles was zwart en wit of wit en zwart, toen waren witte kousen bij mannen nog sexy. Het was een generatie die zich nog meer wou afzetten tegen hun ouders, tegen de (crisis)maatschappij, tegen Tante Martha en Nonkel Fons. Het was een periode zoals nu met de voorbije Emo’s, laat zien voor wat je staat en laat dat ook uiten in je kleding.

Op een gegeven moment waren we het eigenlijk een beetje beu om overal “buitengebonjourd” te worden of om “ambras” te hebben met de nodige “non-fights ” en macho-gedrag. Ik herinner mij nog een fuif in Boechout waar we gewoon last hadden omdat we ‘Der Mussolini’ van DAF hadden gevraagd, de lokale jongeren bezagen ons al direct als Fascisten…. En we zijn daar weer moeten vertrekken terwijl het ons ging om de muziek.

Plots belandden we in JH Wommel op het Fort II. Grappig was dat wij daar binnen kwamen met een tiental jongeren en dat heel dat spel werd opengehouden door “3 man en ne paardekop”. Wij gelukkig! WIJ ZIJN TOCH MET MEER, wij kropen altijd op het podium en omdat de bediening zeker niet de lege flesjes kwamen oppikken, hadden wij de gewoonte om een heel salontafeltje vol met lege flesjes te drinken.

De tijd gaat voort en wij beginnen natuurlijk te socialiseren met de lokale 3-man, zodaning snel burgerden we in dat het begon met het feit dat ze onze muziek speelden, dat we zelf mochten draaien bij gebrek aan DJ’s en dat we zelfs achter den toog gingen staan. Dé Wommel was toen in handen van 2 broers de Jan en de Paul Corluy. We hoorden ook dat voor ons het Jeugdhuis opgericht was door Roger Vinck en dat het wel enige hoogdagen gekend had, maar door succes teniet was gegaan, al dan niet omwille van de nodige toen-bestaande Motobendes… (verbeter als ik mis ben).

Ondertussen ingeburgerd, steeg onze verantwoordelijkheid en namen we stelselmatig het jeugdhuis over. Wij “Deurne-naren” werden één met de “Wommelgemenezen”. Het was een toffe Periode.

In die periode was het voor mij simpel, ik kreeg weinig zondag en dus stond ik achter den toog tot zowat middernacht, kwam daar zat achteruit en moest dan niet veel meer drinken… Mijn truc was ook, omdat er in het begin niet veel volk kwam, als ik U niet kende was uw eerste bestelling gratis. In dien tijd kwam dat iedereen wel uit en uit beleefdheid bleven ze, en bestelde ze nog iets wat ze wel betaalden. Meiskes in een jeugdhuis waren toen heel schaars en die hadden natuurlijk nog meer voordelen. Maar ondertussen groeide het jeugdhuis en werden wij Deurne-naren opgeslorpt door de sympathieke Wommelgemenezen.

Het was een geweldige periode, maar stelselmatig kwamer ook van een nieuwe generatie jongeren binnen. Op zich geen probleem want het waren ook Wommelgemenezen. In de loop van de jaren onstonden er welliswaar 2 groepen. De ROZE mannen die stonden voor dansbare Popmuziek en waren iets kleurrijker gekleed. Aan de andere kant waren er de ZWARTE mannen met veel ruigere muziek en natuurlijk veel zwarte kledij. De breuk werd stillaan groter en groter, ik was persoonlijk toen Secretaris (ROZE) en Herman Janssens (ROZE) was voorzitter. En toen gebeurde het ….

Juist voor ik op vakantie trok naar Frankrijk met mijn lief, kreeg ik telefoon van Herman met de boodschap dat dé Wommel zou sluiten om het lokaal vervolgens open te houden voor onder andere een toneelvereniging. Ik ging akkoord, mijn zinnen stonden meer op mijn vakantie dan op dé Wommel. Drie weken later kreeg ik dan telefoon van de ZWARTE mannen dat dé Wommel sluiten toch niet kon enzovoort.

Ik dacht toen : ‘Tja, die gasten hebben gelijk, dé Wommel is een Jeugdhuis en zal dat altijd blijven…’. Ik heb die gasten gecontacteerd maar ondertussen was dé Wommel wel dicht. Mijn twee beste vrienden, Bob en Peter, hielpen…. Dus ik werd Voorzitter, Bob den boekhouder en Peter Secretaris en er kwamen vèèèèèèèl ZWARTE Mannen.

Het was hilarisch want we moesten eigenlijk ne COUP plegen op het huidige bestuur. Dé Wommel was nog steeds dicht en dus vergaderden we in Borsbeek in de ‘Valk’. Het was hilarisch omdat we moesten vergaderen in het gras want de Valk bleek dicht. Vergaderen met een stel zatlappen erbij… Enfin georganiseerde chaos. Wij zaten daar ook als de 3 musketiers die wat ouder waren, omsingeld door een 25-tal zwarte mannen. De COUP was echter gelukt en we hadden dé Wommel terug en we kregen vrij spel…… Letterlijk hebben we er vanaf dan wel echt vrij spel van gemaakt. Hier begon voor mij de mooiste periode uit heel mijn leven…. Het avontuur was begonnen….

Dé Wommel kende een ongelooflijk succes, elke weekend steeds meer en meer volk. Steeds meer medewerkers zodanig dat een bestuursvergadering apart moest gehouden worden en we verantwoordelijkheden moesten opsplitsen naar Werkgroepvergaderingen. Hier volgt een lijst van activiteiten die toen allemaal georganiseerd zijn… spijtig genoeg weet ik de volgorde zo niet meer…

GriezelFuiven (wat gezien ons publiek niet moeilijk was)
De (bier)Fietscross:rond het Fort rijden, enkele obstakels vermijden, een pintje drinken ad fundum en weer terug vertrekken voor het volgende rondje
Jenevervoetbal tegen onze beste vrienden de Keikop (met verschilende hospitalisaties als gevolg)
Modeshow in samenwerking met de FANS (alias het Roos kot) van in de Kammenstraat
Verschillende Wommelweekends
Niet te vergeten, den eerste Bloemenstoet met bijbehorende ISOMO-fuif. We behaalden met een Categorie-C wagen de laatste plaats, maar we hadden toch meegedaan. Thema : Julius Caesar met ‘Alea Acta Est’
Den Tweede Bloemenstoet waar we met een Categorie-B wagen de ongelooflijke tweede plaats behaalden, er waren al plannen voor de volgende wagen maar toen werd de Bloemenstoet opgedoekt. Thema : ‘De Franse Revolutie’
Over het Fort wandelen met de gehandicapten van de Wapper en de Fortgidsen… de Wommel zorgt voor begeleiding
Sinterklaas, ‘k heb dat zelf ook nog gespeeld
Kerstdinners
Uitstappen bv. naar Bobbejaanland
Telkenmale mee gedaan met Opendeur op het Fort
Elke Woensdag Wommelcafe
Recepties voor de ouders van onze leden, we waren zelfs planten gaan huren om op het podium te zetten…
Speleo in de grotten van Tilfe
De afvaart van de Lesse
…

Ondertussen kregen we de volledige steun van a-politieke AWEL Schepen Hugo Boen… Dit ging zelfs zover dat onze Algemene Vergadering in de Oude vergaderzaal op het Gemeentehuis door ging. Natuurlijk werd onze Kas gespekt, onder het waakzame oog en de eerlijkheid van onzen Bob. Ik heb dé Wommel achtergelaten met ongeveer 1 Miljoen Belgische Frank in kas…. Dus alles ging gesmeerd. We hadden zelfs een sponsoring van 3 pinguins in de Zoo, Wommel, Wammel en Wemmel… We sponsorden ook een Foster-Parents kindje. DIT WAS ALLEMAAL ONGELOOFLIJK.

Gedurende den Bloemenstoet, wat toch elke keer 2 maanden zwoegen is, heb ik mijn vrouw ontmoet en stillaan was ik toch aan ‘huis, tuintje, vrouwtje in de keuken, auto op den oprit’ aan het denken… Ik heb de fakkel doorgegeven aan Kurt Kerstens en ben een beetje uit de belangstelling verdwenen.

Dé Wommel verloor het contact met de gemeente door een nieuwe Burgemeester de Vandeweghe en die wilde dé Wommel weg….. We werden allemaal nog eens opgetrommeld door dé Wommel want onze vriend Henri Vandeweghe had nen balk op de deur van dé Wommel getimmerd. Doch mits wat goede relaties heeft dit maar een week geduurd en is dé Wommel bevrijd door toenmalig Minister Vandenbosche… (Noot van de auteur: Ivo gaf de fakkel door aan Danny Van Loey in 1989 en het was in 1991 dat Van de Weghe de Wommel sloot, ten tijde van Kurt Kestens als voorzitter)

Van toen af ben ik zowat het contact verloren tot zowat 2008. Dé Wommel dreigde te worden gesloten, de VLD Burgemeester eistte de sleutels en de ontruiming van het lokaal. Dat werd gelukkig verhinderd. Een nieuwe ploeg van oudgedienden nam het roer over en toen ben ik toch wel terug 2 jaar voorzitter geweest….. ne mens kan wat meemaken.

Ondertussen staat een nieuwe generatie jongeren te trappelen van ongeduld om JH Wommel vers leven in te blazen. De contacten met het nieuwe gemeentebestuur verlopen eindelijk terug normaal. Voor het eerst sinds 24 jaar heeft Wommelgem een burgemeester wiens prioriteit niet bestaat uit de sluit van het enige Jeugdhuis!

(Ivo Ruts werd benoemd tot Erelid van JH Wommel door de AV van 9/2/2014)